Herkese Merhabalar,
Biyoinformatik
yaz stajımızın rengârenk günlerine hoş geldik...
Başlangıcından
bitişine çok yoğun, bilgi dolu, farklı, heyecanlı, bazen hüzünlü ama oldukça
güzel günlere sahip ilk haftamız bitiyor. Geçen her günün ardından ise kalan
tüm günlerde kullanılacak birikimlerimizin sahibi oluyoruz. Yeni bir deneyim
olmasının verdiği tüm tedirginliklerin yavaş yavaş yok olmasını sağlayan Ahmet
hocama, ismiyle gülümsemelere neden olan sevgili 'Haziran' grubunun ve tabi ki
benimde dahil olduğum 'Temmuz' grubunun üyelerine ayrı ayrı teşekkürü bir borç
bilirim.;)
Öğrenilecek
ve öğrenilenlerin uygulanacak olmasının getirdiği zaman sıkıntısı bize geceleri
ve gündüzleri eş değer kılmaya başladı. Neredeyse hiç uyumadan geçen günlerin
kimsede şikâyet sebebi olmaması hatta bir şeyler öğrenmenin getirdiği huzur tüm
grubun tek vücut hareket etmesini sağlıyor. Sabaha kadar ayakta olmak gibi bir
alışkanlığa sahip şahsım adına bu durum beni çok mutlu ediyor. Cumartesinin ilk
saatlerinde kalabalık bir grup olarak çalışmalara devam edildi. Ben programlama
mantığını anlamaya çalışırken, Haziran grubu proje ve ödevlerine, Temmuz
grubunun kalan üyeleri ise verilen dersleri bitirmeye ve kişisel planları
doğrultusunda ilerlemeye devam ettiler. Gece ilerledikçe birey sayısındaki
azalmanın yanı sıra gecenin dirençli kişileri Bihter, Burak, Cansu, Fatma ve
ben geceye devam ettik. Gün aydınlandığında eve gitmek için GENKÖK’ten
ayrılırken Cansu kanepede uyumaya devam ediyordu. Uzun boylu olmanın
dezavantajına sahip Burak ve Osman'ın ise kanepeyle olan durumları gülmelere
sebep... :)))
Öğleden
sonra GENKÖK'e geldiğimde arkadaşlarım çalışmalarını sürdürüyorlardı. Bir kısmı
ise market alışverişimizi yapmaya gidip gelmişlerdi. Yemek saati yaklaşana
kadar çalışmalar tüm hızıyla devam etti. Daha sonrasında akşam yemeği için hep
birlikte ‘Tostman’ adında Talas’ta bulunan ve daha önce gitmediğim enfes
tostçuya gittik. Bir aydan biraz fazla zaman geçirmiş oldukları Kayseri’ye
oldukça hızlı adapte olmuşlar üstüne üstlük yıllardır yaşıyor olmama rağmen
Kayseri’de yolu gösterecek kadarda iyiler. :)
İnsanoğlu
mükemmel kurgulanmış bir düzenek. Bu düzenekte istenildiğinde yapılamayacak bir
şey yok gibi. Belki yeterince istenmemiş olabilir orası ayrı. Yeterince istekli
olan insanların bir arada bulunduğu bu staj grubunda, staj bitiminde neler
olacak? Nasıl projeler çıkacak? Ben bu programlamayı öğrenebilecek miyim? Bu
puzzle bitebilecek mi? Güvenlik görevlileri ne zaman bu gece kaçta çıkacaksınız
demeyecek? Bihter ne zaman sinirlenecek? Burak ne zaman öksürmeyecek (/Zencefilli
sevecek mi)? Ceyhun hiç gelmeyecek mi? Cansu hep mi kanepede uyuyacak? Çağla ne zaman
yemeği sormayacak? Elif neyi bilmiyor? Evrim ne zaman bizi susturup konuşacak?
Fatma ne zaman anlatılan konu hakkında bilgisiz olacak? Hande ne zaman
gülmekten yanaklarımızı ağrıtmayacak? Mehmet Emre (= başka bir şey) “ne
zaman –Oha çok iyi yaa” demeyecek? Mustafa ne zaman bilgisayara dair bir şeyi bilmeyecek?
Osman ne zaman “Burak şu nasıldı?” demeyecek? Şaka bir yana da Ahmet Hoca ne
zaman bizi terletmeyecek? Hepsi gülmek için lütfen yanlış anlaşılma olmasın. :))
Her şey
bir yana bu muhteşem insanlarla tanışma fırsatını elde etmiş olmak her şeye
bedel. Haftaya bugün belli olmayan saatlerde burada buluşmak üzere...
Sevgiyle
kalın.
Dipnot:
Bu hafta yol çizgimin boyasının seçimler sonucu alınan kararlarım olduğunu
öğrendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder