Büyük Resmi Görebilmek

Aslında her şey bir soru cümlesiyle başladı:”Biyoinformatiği biliyor musun?”. Cevabı hayır olan bu soru için , eğer yaşamımda bana yeni ufuklar açacak, hayata daha farklı bakmamı sağlayacaksa elbette ki bir cevap bulunmalıydı. İşte tam bu noktada başladı araştırmalarım ve biyoinformatik alanında paylaşımlar yapan bir blog sitesini takip etmeye başladım. Sonrasında ise takip ettiğim bu biyoinformatik blogundan biyoinformatik alanında yaz stajı diye bir çağrı geldi.

Veda Zamanı

"Staj, öğrencilerin eğitim-öğretim dönemlerinde edindikleri teorik bilgilerin veya laboratuvar ölçekli pratik uygulamaların, büyük ölçekli endüstriyel üretimlerde nasıl yer aldığını gördükleri, çalışmalara aktif olarak katılarak bilgi ve becerilerini geliştirdikleri, mesleğe ilk adım attıkları önemli bir süreçtir." 

Merhaba,

Bu yaz GenKöK Biyoinformatik departmanında yaptığımız stajın sonuna geldik. Türkiye şartlarına göre ortalamanın çok üzerinde bir staj dönemi geçirdiğimi rahatlıkla söyleyebilirim. Üniversitedeki arkadaşlarıma stajda neler yaptıklarını soruyorum, genelde üretim süreçlerine katılamadıklarından ve fotokopi çekmekten yakınıyorlar. Fakat bu staj, bir stajdan daha çok bize bireysel eğitim imkanı sağladı. 

25 Ağustos Haftası

25 Ağustos haftası, bu yaz gerçekleştirdiğimiz çalışmaların son haftası. Tüm çalışmaların özetini ayrıca paylaşmayı planlıyorum, bu nedenle bu yazıda sadece bu hafta neler yaptığımızı özetleyeceğim.

Tuna Projesi üzerine fikir çilem devam etti bu hafta da. Bu projeyi nasıl herkese açık hale getirebiliriz, bunu düşünüyorum. Böylece ortaya hem büyük bir ürün çıkarabiliriz, hem de öğrenme sürecine dahil olmak isteyen herkes için büyük bir fırsat olur. Her neyse, ilerleyen zamanlarda bunu göreceğiz.

Eylül'ü Seçtim, Çünkü O Vedalara Pek Bir Alışık..

Eğitim başladığından itibaren büyük resimden bahsediliyordu. Şimdi büyük resmin içindeyim ve resme bakarken fark ettiklerimi, kazandıklarımı yazıya dökmek istiyorum. Ahmet Raşit Hocamız “Her zaman kendinize dışarıdan bakan ve size davranışlarınızı objektif olarak analiz etmenizi sağlayan ikinci bir ben tutun.” derdi. Kimilerine bu tabir şizofreni belirtisi gibi gelebilir fakat bunu başarabilirseniz daha doğru adımlar atabilirsiniz.

Uzun süredir bir “ben” daha var, benden öte... Beni sürekli uyaran, sevgiyi doğruyla karıştırmayan ve yol gösteren. Bugün onun dilinden yazacağım.

Her Son Bir Başlangıçtır

Herkese Merhabalar,

Artık stajın sonuna geldik. Oldukça eğlenceli ve öğretici geçen bir eğitimin sonuna gelmek bizim için çok üzücü. İnsan keşke daha uzun sürseydi demeden edemiyor. Bu son yazımda sizlere burada neler kazandım, benim için neleri değiştirdi bu staj bunlardan bahsedeceğim.

Bu staj için hayatımda yaşadığım en farklı deneyimlerden biri oldu diyebilirim. Başka stajlarda yapmıştım daha önce ama bu onlardan daha farklıydı. Diğerleri zaten laboratuarlarda geçen stajlardı bu yönden bakınca bile bu staj zaten farklı ama burada yapılan sadece bir staj değildi. Burada sadece biyoinformatik üzerine eğitim almadık. Çok iyi bir şekilde programlanmış bu yaz stajına dahil olduğum için Ahmet Hoca’ya ne kadar teşekkür etsem az olur.

18 Ağustos Haftası

18 Ağustos'ta aramıza iki ekip üyesi daha katıldı: Hana ve Mehmet Akif. Artık standart hale gelen eğitim sürecinden onlar da geçmeye başladılar. Bildiğiniz gibi süreç Scratch'de önceden belirlenen oyunları yazarak başlıyor. Ardından Python kullanarak yine önceden tanımlanmış problemleri çözerek devam ediliyor. 

Diğer ekip üyeleriyle ise Django'da web uygulaması geliştirme üzerinde çalışmaya devam ettik. Yine saatler boyunca hatalarla boğuştular, fakat sonunda bir şekilde bu hataların üstesinden gelerek aşama aşama çalışan uygulamalar ortaya koydular. D3'ü başarılı bir şekilde Tuna Projesi'ne entegre ettiğimizden de bahsetmemiz gerek. İlk aşamada, verilen bir gen üzerindeki bölgesel GC oranlarını bir grafikte gösterdik. Buna ek olarak aktivitelerimiz arasına Coursera'daki Machine Learning dersini de ekledik; dersleri birlikte takip ediyor ve konuları tartışarak ilerliyoruz.

Zamanlardan ' VEDA ' Zamanı...

Merhabalar...

Vedaları hayatım boyunca hiç sevmedim. Biyoinformatik stajımızın son günlerine geldiğimizi üzülerek söylemeliyim. Ortak blog yazılarımda sizlere veda ediyorum ama beni kişisel bloğumdan takip edebilirsiniz. 

01.09.2014 - Veda İçin "Çak Bir Selam..."

Herkese merhabalar,

Stajımız 12. haftasını doldurmaya doğru yol alırken, üzülerek de olsa bu yazının son blog yazım olduğunu sizlere söylemem gerek. Stajımız hiç ama hiç istememe rağmen bitişe yaklaşıyor. Her ne kadar bağları koparmadan projelerimize ve çalışmalarımıza devam edecek olsak da, yan yana olmak aynı havayı solumak hepimize gerçekten çok iyi geliyor. Bu yazı benim için biraz duygusal bir yazı olacak gibi gözüküyor...